Filantroop
Ondanks alle technische wonderen van deze eeuw – op het gebied van de geneeskunde, transport, kernenergie en elektronische communicatie – leven we in een zeer zorgwekkende samenleving. Onder de driedubbele dreiging van drugsgebruik, criminaliteit en afnemende normen en waarden, is een groot deel van onze wereld met recht een woestenij geworden. Volgens sommige ramingen is marihuana bijvoorbeeld het meest geoogste en meest renderende gewas in de Verenigde Staten, terwijl de jaarlijkse bruto inkomsten van illegale drugs worden geschat op 500 miljard dollar. Daarbij wordt nog eens meer dan 700 miljard dollar uitgegeven aan reguliere en psychiatrische medicijnen, zodat we worden geconfronteerd met een crisis van werkelijk planetaire proporties, waarbij de wereldbevolking meer geld uitgeeft aan drugs en medicijnen dan de meeste landen aan goederen en diensten produceren.
Toch zijn de onrechtmatig verkregen inkomsten slechts één aanwijzing voor de tol die drugsgebruik eist. De link met criminaliteit is een andere. Volgens studies van het Amerikaanse Ministerie van Justitie heeft de helft van de arrestanten voor geweldsdelicten drugs gebruikt; dat vertaalt zich in zo’n miljoen geweldsdelicten per jaar (...) en de schade daarvan in termen van menselijk leed, is met geen pen te beschrijven.
Aan de basis van drugsgebruik en criminaliteit ligt wat “een postmoderne morele crisis” wordt genoemd. Ook hier zijn de feiten verontrustend: meer dan 40 procent van alle huwelijken eindigt in een echtscheiding; 40 procent van de Amerikaanse jeugd geeft grif toe dat ze zouden liegen als ze daar financieel beter van zouden worden, en 64 procent ervan geeft toe dat ze spieken bij hun examens. Het plaatje wordt nog beroerder als je het misbruik van vrijheid van meningsuiting in cyberspace erbij betrekt. Te weten: minstens 10 procent van alle websites zijn pornografisch van aard en zo’n 40 procent van alle zakelijke software wordt illegaal gekopieerd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat, gezien de epidemische vormen die het aantal inbraken, verduisteringen en andere vormen van diefstal hebben aangenomen, historici dit als een tijdperk van morele oneerlijkheid zijn gaan zien, een morele oneerlijkheid die sinds de val van Rome ongeëvenaard is.
Toen L. Ron Hubbard bespeurde welke kant deze wereld opging, begon hij al in 1950 een manier te zoeken waarmee, zoals hij schreef:
“De mens zijn eigen wortels weer zal vinden, zichzelf zal vinden in een zeer verwarde gemechaniseerde maatschappij en voor zichzelf weer wat van het geluk kan terugvinden, weer wat van de eerlijkheid, weer wat van de liefde en vriendelijkheid waarmee hij was geschapen.”
Zijn humanitaire technologieën hebben dus als doel het terugwinnen van het menselijk fatsoen. Op de nu volgende pagina’s valt te ontdekken hoe.
