Kunstenaar

“Zo’n kleine vijftien jaar lang”, verklaarde L. Ron Hubbard in een belangrijk essay uit 1965, “heb ik, naast andere takken van de filosofie, het onderwerp kunst bestudeerd.”

Daarvoor had hij twee redenen. Op de allereerste plaats, zoals hij verklaarde, is “kunst de minst geordende van het menselijk streven en het meest verkeerd begrepen”. Zelfs de definitie van kunst, stelde hij, was nog steeds het onderwerp van hevige discussie. Dus, op een zuiver academisch niveau, wenste hij het onderwerp in de breedste en meest essentiële zin te onderzoeken om aldus aloude vragen van filosofen en critici te beantwoorden, met inbegrip van de voornaamste vraag: “Wat is Kunst?”

Hij had echter nog een reden voor zijn interesse in het onderwerp, wat het gevolg is van het feit dat L. Ron Hubbard, naast al het andere dat hij bereikte, zelf een kunstenaar was. Uit dertig jaar ervaring kwam dus het volgende voort:

“Mijn eigen dromen vastleggen in woorden, verf of in muziek en ze dan tot leven zien komen, is de hoogste vorm van opwinding.”

Terwijl hij enige tijd later verklaarde, als een allesomvattende verklaring aan de vooravond van Scientology:

“De kunstenaar is onmisbaar bij de vergroting van de huidige realiteit en de schepping van de realiteit van morgen. Wat de behoeften en benodigdheden van de Mens betreft werkt hij in een hogere rangorde dan de wetenschap. De verhevenheid van een cultuur kan rechtstreeks worden afgemeten aan de hand van het aantal mensen dat op het terrein van de esthetiek werkzaam is. De kunstenaar handelt namelijk in toekomstige realiteiten, hij probeert altijd verbeteringen of veranderingen in de bestaande realiteit aan te brengen. Daarom is de kunstenaar onvermijdelijk en onveranderlijk een rebel tegen de status-quo. Door van dag tot dag de nieuwe realiteiten van de toekomst te postuleren, brengt de kunstenaar een vreedzame revolutie tot stand.”

Het stond derhalve buiten kijf dat hij “dit tamelijk uitgebreide onderwerp kunst”, zoals hij het beschreef, niet licht opvatte. Het is waarschijnlijk onmogelijk om het leven van L. Ron Hubbard te beschouwen zonder daarbij zijn artistieke prestaties in aanmerking te nemen.